اقتصاد فرهنگ
احمد عربشاهی کریزی؛ ملیحه‌السادات هاشمی مقدم
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بدبینی سازمانی بر فرسودگی شغلی با توجه به نقش تعدیل گری کیفیت زندگی کاری بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی و از لحاظ نحوه‌ی گردآوری داده‌ها، جزو تحقیقات پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان و مدیران فرودگاههای استان خراسان جنوبی است. با استفاده از فرمول کوکران ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بدبینی سازمانی بر فرسودگی شغلی با توجه به نقش تعدیل گری کیفیت زندگی کاری بوده است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی و از لحاظ نحوه‌ی گردآوری داده‌ها، جزو تحقیقات پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان و مدیران فرودگاههای استان خراسان جنوبی است. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه آماری 74 نفر برآورد شد و با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. روایی پرسشنامه ها به شیوه روایی محتوایی و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردید. جهت تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از نرم‌افزار های SPSS و Smart PLS استفاده شد. یافتهها نشان می دهد که بدبینی سازمانی با فرسودگی شغلی رابطه مثبت و معنی دار دارد. کیفیت زندگی کاری، رابطه‌ی میان بدبینی سازمانی و فرسودگی شغلی را تعدیل می‌کند. قانونگرایی، وابستگی اجتماعی رابطه میان بدبینی سازمانی و فرسودگی شغلی را تعدیل نمی‌کند. محیط کاری و ایمن و بهداشتی، فرصت رشد و امنیت مداوم، پرداخت منصفانه و کافی، فضای کلی زندگی، توسعه قابلیت‌‌‌های انسانی و یکپارچگی و انسجام اجتماعی از ابعاد کیفیت زندگی کاری رابطه میان بدبینی سازمانی و فرسودگی شغلی را تعدیل می‌کند.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
