نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه پیام نور مشهد/ مسئول دفتر طرح و برنامه شهرداری مشهد

2 استادیار جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد

چکیده

هدف از اجرای این تحقیق شناسایی عوامل زمینه ساز مشارکت فعالانه تشکل های مردمی است. در راستای این هدف، محقق به بررسی وضعیت مشارکت سازمان های مردم نهاد با شهرداری در حوزه برنامه های فرهنگی - اجتماعی پرداخته است. بررسی و مطالعات انجام شده نشان می دهد که موانع زیادی بر سر راه مشارکت بین شهرداری و این گونه سازمان ها وجود دارد که بررسی آن دارای حائز اهمیت زیادی است. تحقیق حاضر از نوع پژوهش کیفی و جامعه آماری آن، سازمان های مردم نهادی هستند که حداقل یک بار با شهرداری همکاری کرده اند. نتایج این تحقیق بیانگر موارد متعددی است که هریک به گونه ای بر مشارکت مؤثر است. محقق از مقولات حاصل شده دو مدل طراحی نمود. یکی از مدل ها براساس تحلیل مسائل اجتماعی در نظریه بودون است و مدل دوم براساس نظریه مبنایی است که شامل 6 نوع متغیر (شرایط زمینه ای، شرایط علّی، شرایط مداخله ای، پدیده، راهبردهای مقابله ای و پیامدها) است. نتیجه نهایی این است که تنها در صورتی که نوع تعامل شهرداری با سازمان های مردم نهاد از نوع مشارکت حداکثری متقابل باشد هر دو طرف رضایت کامل دارند، اما همان طور که نتایج نشان می دهد متأسفانه نوع مشارکت موجود بین این دو سازمان در حال حاضر از نوع مشارکت شعاری است که تنها در ظاهر و در زبان بسیار قوی اما در عمل، اصول مشارکت به علل متعددی که در این مقاله بیان شده، رعایت نمی شود. The aim of this study is to identify underlying factors in active participation of NGOs. Based on this aim, researchers have studied the status of participation between NGOs and municipality in the field of cultural and social programs. Studies show that there are a lot of obstacles to participation between municipality and such organizations, the study of which is very important. The present study is a qualitative research. The population of study is the NGOs which have cooperated with municipality at least once. The results of this study indicate numerous cases that affect participation in a way. The researchers have designed two models from obtained categories. One of the models is based on social problems analysis in Budon theory, and the second one is based on foundational theory which consists of 6 variables (background condition, causal condition, intermediate condition, phenomenon, contrasting procedures and consequences). The final result is that providing the type of interaction between municipality and NGOs is of maximum mutual participation, the both parties will have full satisfaction. But as results show, unfortunately the type of participation between these two organizations at the present time is kind of motto participation which is very strong in appearance and language, but in action participation principles are not observed because of multiple reasons which are mentioned in this research

کلیدواژه‌ها

  • اصغرپور ماسوله، احمدرضا (1386). راهکارهای افزایش مشارکت اجتماعی شهروندان. به سفارش مرکز پژوهش های شورای اسلامی شهر مشهد. مشهد: مرکز پژوهش های شورای اسلامی شهر مشهد.##-پورموسوی، موسی (1390). مشارکت شهروندان و برنامههای اوقات فراغت، مطالعات شهری: مدیریت شهری و شهر تهران، 3. به سفارش اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران. تهران: جامعه و فرهنگ.##-حریری، نجلا (1385). اصول و روشهای پژوهش کیفی. تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات.##-دانش، علی اکبر؛ عزیزاللهی، داوود (1387). نقش سازمانهای مردمنهاد در مشارکت اجتماعی جوانان. به سفارش سازمان ملی جوانان. تهران: سازمان ملی جوانان.##-صدقی، جواد؛ شریف زاده، فتاح (1387). "بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت شهروندان در اداره امور شهر". مطالعات مدیریت بهبود و تحول، ش 59 (بهار و زمستان): 47-70.##-صدیق اورعی، غلامرضا (1390). "جایگاه شهروندی در مدیریت شهرداری". در: مجموعه مقالات همایش علمی شهرداری به منزله نهاد اجتماعی، اداره کل معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران. تهران: تیسا: 89-123.##-علائی، سوسن (1393). "بررسی وضعیت مدیریت و ساماندهی سازمان های غیردولتی (NGOs) فرهنگی ایران". مجله پژوهش و برنامهریزی شهری، سال پنجم، ش 17 (تابستان): 83-102.##-غفاری، غلامرضا؛ جمشیدزاده، ابراهیم (1390). مشارکتهای مردمی و امور شهری (بررسی موانع، مشکلات و راهکارهای توسعه مشارکتهای مردمی). به سفارش اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی، مطالعات شهری (مدیریت شهری و شهر تهران)، 1. تهران: جامعه و فرهنگ.##-کمیلی، حسن؛ حسن زاده، هادی (1393). طراحی مدل مطلوب تعامل حوزه فرهنگی و اجتماعی شهرداری با تشکلها. به سفارش معاونت فرهنگی - اجتماعی شهرداری مشهد [چاپ نشده].##-وحیدیان، امیر (1392). سازمان های مردم نهاد، رکن سوم توسعه پایدار. به سفارش دفتر مطالعات سیاسی. تهران: مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی.##

Ahmadi. Mehri & et al. (2013). “Toward Community- Based Waste Management: Tehran as a Case Example”. World Applied Sciences Journal,Vol. 27, No. 8: 970 - 976.##-Brannen, Julia (2005). “Mixed Methods Research: A discussion paper”. ESRC National Centre for Research Methods, .pp 1-30.##-Fowler, Alan (1997). Striking a Balance. London: Earth scan Publications.##-Dunmade, Israel (2014). “Sustainability Issues in Rural-Urban Partnerships: A Study on Regional and Inter-municipal Collaborations between some Southern Alberta Municipalities”.Environment and Ecology Research,Vol. 2, No.1: 1-7.##-Forsyth, Tim (2005). “Enhancing climate technology transfer through greater public-private cooperation: lessons from Thailand and the Philippines”.Natural resource forum, vol. 29, No. 2: 165-176.##-Graafland - Boersma, Renske (2015). “The success of sister - city partnerships between Dutch municipalities and a municipality in a CEEC, formalized between 1989 - 2000”. Master thesis Public   track Public Management Administration.##-Lekorwe, M.; Mpabanga, D. (2007). “Managing Non - Governmental Organizations in Botswana”. The Public Sector Innovation Journal, vol. 12, No.  3: 1-18.##-Naomi Brass, Jennifer (2010). “Surrogates  for Government? NGOs and the State in Kenya”. Dissertation for the degree of Doctor of Philosophy, Political Science, Graduate Division, University of California, Berkeley.##-